اگر چه در سالهاي اخير سيستم پخت نان در ايران و بويژه در تهران ماشيني شده و اين موضوع از كميت و كيفيت پخت نان كاسته است ولي هنوز هم نانواييهايي وجود دارند كه به پخت اين نانهاي سنتي به روش قديم ادامه ميدهند. اصولاً چهار نوع نان در سطح ايران بعنوان نانهاي سنتي و ملي شناخته شدهاند:
-نان سنگك
-نان بربري
-نان تافتون
-نان لواش
در زمانهاي بسيار قديم، خانوادهها و افرادي كه با هم زندگي ميكردند، مايحتاج زندگي خود را بطور ساليانه و يكجا و بيشتر هم در ا يام برداشت محصولات كشاورزي كه بيشتر در پايان فصل تابستان و آغاز فصل پاييز بود، تهيه كرده و در منازل خود نگهداري ميكردند و به مرور آن را مورد استفاده قرار ميدادند. يكي از اين نيازها تهيه و نگهداري گندم براي پخت نان در طول سال بود. بطوريكه نان ما در همه» غذاها و نيازهاي خورد و خوراك تلقي ميگرديد. من يادم است كه حدود پنجاه سال پيش هنگامي كه ما در شهرستان زندگي ميكرديم، صبحانه اغلب افراد نان وچاي شيرين بود، كم كم كه وضعيت اقتصادي رشد كرد و شهرنشيني زياد شد و محصولات دامي و كشاورزي فرآوري شده و به سوي شهرها سرازير شد. چيزهاي ديگر مانند پنير، حلوا ارده با سرشير، عسل و تخممرغ هم به اين صبحانهها افزوده گرديد.
در گذشتهاي نه چندان دور در هر خانهاي چرخي سنگي وجود داشت كه خانمهاي خانه با آن گندم را آرد ميكردند و خمير ميزدند و در تنورهاي گلي كه در هر منزلي وجود داشت و با هيزم داغ ميشد، نان ميپختند. كم كم آسيابهايي براي آرد كردن گندم ساخته شد كه اول آسياب آبي بود و بعداً به آسيابهاي ديزلي و برقي تغيير يافت و پس از چندي واحدهاي نانوايي و نان پزي در سطح شهرها و روستا احداث گرديد، بطوريكه كم كم پختن نان در منازل متوقف گرديد و افراد براي تهيه نان مورد نياز خود آن را از مغازههاي نانوايي خريداري كرده و ميكنند. منبع: راسخون